Speciale situaties vragen een special oplossing. Dat gold ook voor de RTM, de Rotterdamse Tramweg Maatschappij. In de tijd van voor de Kiltunnel, liepen de RTM-buslijnen van Dordrecht naar de Hoekse Waard via de veerpont tussen Wieldrecht en ’s-Gravendeel. Deze pont stelde beperkingen aan de bussen. Ze konden niet lang en te zwaar zijn. Toen er eind jaren zestig dan ook nieuwe bussen voor de pontlijnen moesten komen, bestelde de RTM speciaal hiervoor een serie van acht wagens, die om verschillende redenen bijzonder waren. Allereerst vanwege het merk. DAF in plaats van Leyland, het merk waaruit toentertijd vrijwel de hele RTM-vloot bestond. Wat eerder afweek was het type. In plaats van het gebruikelijke underfloor-type, waren dit ‘’ouderwetse’’ frontstuurbussen, met de motor voorin, naast de chauffeur. Zo ontstond een kleiner en lichter bustype met een kortere vooroverbouw (de afstand tussen de voorkant van de bus en de vooras) en daardoor geschikt voor de pontlijnen. Als extra veiligheid waren onder de bus glijbeugels aangebracht. Deze voorkwamen dat bij het op- en afrijden de onderkant van de bus schade zou oplopen door aanraking met de pont. De door verheul gebouwde carrosserie oogde modern en was op hoofdlijnen gelijk aan de grote lijndienstbussen. De acht DAF’s droegen bij de RTM de nummers 81-88 en waren voorzien van vlindernamen. Na de overgang naar ZWN bleven nog ze nog tot 1980/1981 in dienst, waarna ze een nieuwe bestemming kregen. De RTM 87 ‘’Vuurvlinder’’ kwam uiteindelijk in Friesland terecht, alwaar hij begin 1997 door de SVA-RoMeO van de sloop werd gered. Technisch is de bus in redelijke staat, maar helaas ontbreek het interieur.
|
