| De Rotterdamsche Tramweg Maatschappij (RTM) exploiteerde De sterke opkomst van het autobusvervoer in de periode tussen de twee wereldoorlogen had ook gevolgen voor de tramwegbedrijven. Vooral in het streekvervoer ondervond de tram steeds meer concurrentie van de bus. Vele particulieren begonnen een busdienst en roomden daarmee het tramvervoer af. De trambedrijven werden gedwongen om zelf ook steeds meer over te gaan op autobussen. Ook de Gelderse Tramwegen (GTW), een verzamelnaam van de verschillende trambedrijven in het oosten van Gelderland, namen in de jaren dertig van de vorige eeuw grote aantallen bussen in dienst. Voor die tijd waren dit zeer moderne wagens, veelal van het zogenoemde frontstuurtype. Dat wil zeggen met de motor voorin, naast de chauffeur. Een voorbeeld daarvan is bus 119, die in 1936 in dienst kwam. Het chassis en de motor, een driecilinder tweetakt diesel, waren van het duitse merk Krupp en de carrosserie kwam van Verheul uit Waddinxveen. De chauffeur zat afgescheiden van de passagiers, die door een conductrice van kaartjes werden voorzien. Net asl andere GTW – bussen ui die tijd kreeg ook de 119 een naam en een afbeelding, te weten ̒ ̒ Beer ̓ ̓. Na tot 1955 dienst te hebben gedaan werd de Krupp door de GTW bewaard voor museumdoeleinden. In 1980 werd de wagen door een aantal oud GTW medewerkers gerestaureerd, waarna hij in 1982 werd overgedragen aan het Spoorwegmuseum in Utrecht, dat toen plannen had voor een openbaar vervoer museum. Dat laatste ging niet door en begin 1993 slaagde de SVA er in de bus te kopen van het Spoorwegmuseum. De restauratie, die vooral bedoeld was de bus weer rijdbaar te maken, werd mogelijk gemaakt door particuliere giften en een subsidie van het Prins Bernhardfonds. |
